Ik had ook de kans om getuige te zijn van de duurzaamheid en de vastberadenheid van de individuen in moeilijke tijden. Het eiland kreeg te maken met een groot aantal natuurlijke catastrofes, maar het gevoel van nabijheid en de standvastige geest van de Curaçaoënaars waren echt motiverend.
Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de grondstoffenstad van Curaçao. Samen met mijn collega’s heb ik verschillende banen toegevoegd die bedoeld waren om het gevarieerde waterleven, dat groeide in het kristalheldere water van Curaçao, veilig te stellen.
Toen de dagen weken werden, en de weken Stage lopen Curacao maanden, werd mijn leservaring op Curaçao uiteindelijk meer dan alleen maar een werkervaring; het was een levensveranderende ervaring. Ik ontdekte dat het Caribische verlangen niet bepaald uit pittoreske kustlijnen en leidende handbomen bestond; het had te maken met het overvloedige aanbod aan samenlevingen, de initiatieven tot behoud en de echte warmte van individuen die van Curaçao een heel bijzondere locatie maakten.
Curaçao had mijn ogen geopend voor de charme van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker voor het leven met me mee zou dragen. Mijn ervaring als docent bij een fellowship had niet alleen mijn perspectieven verruimd, maar had ook een blijvende stempel op mijn hart gedrukt, waardoor ik een langdurige voorstander was van betrouwbare toeristen en een enthousiaste toerist die graag de verborgen schatten van de wereld wilde ontdekken. Toen ik aan boord van het vliegtuig naar huis stapte, besefte ik dat mijn reis naar het Caribisch gebied eenvoudigweg het begin was van een leven vol expedities, ontdekkingen en verkenningen.
Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te verkennen, en Curaçao was niet ontevreden. Door te wandelen door het Christoffel National Park kon ik mezelf onderdompelen in de gevarieerde en rijke vegetatie en dieren van het eiland, wat veel leek op de vlakke landschappen van mijn geboortestad.
De eerste paar weken waren snel van plezier en verandering. Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao groter was dan alleen een bezoekerslocatie; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke aantrekkingskracht op een uniforme en speciale manier met elkaar verbonden waren. Door de levendige tinten van de Nederlands geïnspireerde stijl, de dynamische ritmes van de regionale liederen en de verrukkelijke geur van Caribisch eten leek het al snel alsof ik in een ansichtkaart terechtkwam.
De achtergrond en samenleving van Curaçao waren bovendien zeer interessant. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd.
Een van de hoogtepunten van mijn reis was de mogelijkheid om buurtfeesten en gebruiken te ervaren. Elk gerecht was een kookervaring, en ik merkte dat ik verrukte van smaken waar ik niet genoeg van kon krijgen.
De mensen op Curaçao waren enkele van de populairste en meest uitnodigende mensen die ik ooit eerder had ontmoet. Hun gevoel van tevredenheid op hun eiland en hun passie om hun samenleving en gewoonten met mij te delen, hebben een blijvende stempel op mijn hart gedrukt.
Het eiland nodigde me uit met zijn gezellige, exotische wind, en ik ontdekte al snel dat Curaçao zelfs meer was dan alleen maar een vakantieoord; het was een locatie waar achtergrond, samenleving en volledig natuurlijke elegantie op een uniforme en speciale manier met elkaar verbonden waren. Mijn onderwijsbeurs bevond zich in het hart van Willemstad, de financieringsstad van Curaçao. Weekendjes weg waren mijn tijd om het eiland te ontdekken, en Curaçao stelde niet teleur. De galerijen van het eiland, zoals de Kura Hulanda Gallery en de Mikve Israel-Emanuel Synagoge, vertelden verhalen over de uiteenlopende individuen die feitelijk het verleden van Curaçao hadden gevormd. Curaçao had eigenlijk mijn ogen geopend voor de elegantie van het Caribische verlangen, en het was een verlangen dat ik zeker permanent met me mee zou dragen.
Terwijl het zonlicht onder het perspectief zakte en de lucht opnieuw schilderde met oranje en roze tinten, ontdekte ik mezelf op het aantrekkelijke eiland Curaçao, helemaal klaar om aan een reis te beginnen die mijn leven voor altijd zou veranderen. Deze kleine Caribische schat, genesteld in het zuidelijke deel van de Kleine Antillen, zou zeker mijn thuis zijn voor de volgende paar maanden, toen ik begon aan een onderwijservaring als geen ander.
Het eiland was eigenlijk mijn tweede thuis geworden, en het afscheid nemen was slechts een van de meest bitterzoete minuten van mijn leven. Ik verliet Curaçao met een hart vol herinneringen, gloednieuwe relaties en een veel dieper begrip van de wereld. De lessen die ik meer heb geleerd over ecologisch behoud, multiculturalisme en de robuustheid van het gebied zijn mij bijgebleven en hebben mijn kijk op het leven en mijn toekomstige ondernemingen gevormd.